Culture as a problem of the theory and practice of social policy in the socio-economic perspective

W polu teoretyczno-praktycznych zainteresowań polityki społecznej kultura zajmuje miejsce poślednie. Jest zarazem pojęciem trudnym do zdefiniowania. Nieustannie rozszerza się jego zakres i zacierają się jego granice. Znajduje to wyraz w postępującej estetyzacji (kulturalizacji) rzeczywistości oraz rosnącej roli ekonomii doświadczenia. Kultura staje się ikonosferą (sferą znaków). Świadectwem tych kłopotów z konceptualizacją kultury są nieudane próby definiowania przemysłów kreatywnych. W tej sytuacji jedyną użyteczną definicją kultury jest definicja antropologiczna, a więc ogólna i opisowa. W polityce społecznej konieczna jest zatem rewizja standardowego podejścia do zjawiska uczestnictwa w kulturze, w którym „kultura” ograniczona jest zwykle do sfery artystycznej, a „uczestnictwo” – do określonych zachowań w obszarze instytucji artystycznych.Culture occupies an inferior place in the theoretical and practical interests of social policy. Culture is a difficult concept to define. It constantly expands its range, blurring its boundaries. This is reflected in the progressive aesthetisation (culturalisation) reality and the increased role of an experience economy. Culture becomes an iconosphere (the realm of signs). The proof of these problems with the conceptualisation of culture are unsuccessful attempts of defining creative industries. In this situation, the only useful definition of culture is an anthropological definition, which is very general and descriptive. Therefore what is needed in social policy is a revision of the standard approach to the phenomenon of participation in culture, where ‘culture’ is usually limited to the realm of art, and ‘participation’ is usually limited to specific behaviours in the area of artistic institutions