Postkolonialne Polski: szkic z niepewnej natury

The paper aims to address a few selected, very important, yet still strongly contested layers and perspectives of Polish postcolonial discourse within a context of an actual local social and cultural problems (and in consequence: its political narrative). Social divisions and using postcolonial narrations and languages both as a tool to reinforce (or restoration) them and, on the other hand: resistance, in particular. The main goal of the paper is to show, in perspective, how the social problems became more present and vocal and the whole local „postcolonial debate” is strongly shifting form its predominant literature and cultural source of reflection. Facing, as author argues, the most challenging topic: postcolonial reactionary narrative.Tekst poświęcony jest kilku wybranym, nader istotnym i wciąż silnie spornym warstwom i perspektywom dyskursu postkolonialnego w Polsce, w kontekście współczesnych, rzeczywistych problemów społecznej i kulturowej lokalności. W konsekwencji zaś także: ich politycznym urzeczywistnieniom dyskursywnym. W centrum pracy znajdują się podziały społeczne i użytek jaki czynią narratorzy tegoż dyskursu, traktowanego czy to jako narzędzie do ich umocnienia (bądź restauracji) jak i oporu emancypacyjnego Głównym motywem, w tej perspektywie, jest przeniesienie uwagi badawczej na problematykę społeczną, jaka dokonała się w tejże „debacie postkolonialnej” stając się w niej coraz silniej obecna i donośna. W konsekwencji, w sposób znaczący odchodząc od typowo literaturoznawczych kulturoznawczych i literackich źródeł tego nurtu refleksji. Tym sposobem, badacze postkolonialni stają wobec jednego z najsilniejszych jego wyzwań jakim jest, wedle autora: reakcyjna narracja postkolonialna