Tożsamość konstytucyjna i narodowa w prawie polskim, niemieckim i Unii Europejskiej (ze szczególnym uwzględnieniem orzecznictwa)

Tożsamość konstytucyjna to ostatnio jeden z szerzej dyskutowanych tematów w dziedzinie stosunków międzynarodowych w Europie. Termin ten wciąż się rozwija, ponieważ nie został wystarczająco omówiony w literaturze i orzecznictwie. W swoim artykule zwróciłam uwagę na prawa podstawowe (na przykład godność ludzka), które tworzą ogólne postrzeganie tożsamości narodowej dla prawa polskiego i niemieckiego, z uwzględnieniem konstytucji i ich interpretacji przez krajowe trybunały konstytucyjne. Konieczne było również odwołanie się do wyroków Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE). Ujawniają one, że kraje rozszerzające zakres tożsamości konstytucyjnej mogą - zamiast przyczyniać się do wspólnego dobra - pogłębić dystans między narodami, a taka praktyka nie jest akceptowana przez TSUE.Constitutional identity is one of the most discussed topics in the field of international relations in Europe. This term is still being shaped because it has not been sufficiently covered neither in literature and nor jurisprudence yet. In my article, I drew attention to the fundamental rights (for example human dignity), which form a general perception of national identity for Polish and German law, including the Constitutions and their interpretation by constitutional courts. It was also necessary to refer to the judgments of the Court of Justice of the European Union (CJEU). They reveal that countries that expand the scope of the constitutional identity may, instead of contributing to the common good, deepen the distance between nations, and this practice could not accepted by the CJEU