Zevenwoudenlaan, gemeente Den Haag: Archeologisch onderzoek naar sporen van bewoning uit de prehistorie, Romeinse tijd en middeleeuwen

Het archeologisch onderzoek aan de Zevenwoudenlaan is uitgevoerd omdat de Ontwikkelingscombinatie Wateringse Veld het terrein wil ontwikkelen. Voorafgaand onderzoek heeft uitgewezen dat aangrenzend aan het terrein en in de directe omgeving, resten uit de prehistorie, Romeinse tijd en middeleeuwen in de bodem aanwezig zijn. Proefsleuven en een opgraving aan de Zevenwoudenlaan leverden sporen en vondsten uit het neolithicum, de ijzertijd, Romeinse tijd en middeleeuwen op. Daarnaast is gebleken dat de geologische opbouw van de ondergrond in detail anders is dan voorgesteld op de Geologische kaart van Den Haag en Rijswijk. Het neolithicum wordt vertegenwoordigd door slechts een enkel fragment vuursteen. Meer is bekend over de ijzertijd. Sporen van een oversteekplaats voor vee, en vondsten van zoutproductie aardewerk (briquetage) zijn de belangrijkste resultaten. Het onderzoek heeft zich in het bijzonder gericht op de Romeinse tijd. De Romeinse resten kunnen tot een erf uit de 2de eeuw na Chr. worden gerekend. Hoofdzakelijk greppels zijn in beeld gebracht, waarvan sommige een samenhangend geheel vormen. De sporen van een gebouwplattegrond maken duidelijk dat de opgraving een erf heeft aangesneden. Op grond van het vondstmateriaal kunnen we vaststellen dat het om een boerennederzetting moet gaan, die in de loop der tijd steeds meer invloed van de Romeinse cultuur ondervond. Een opmerkelijke en vermeldenswaardige vondst is een vroegmiddeleeuwse scherf (Badorf aardwerk), waarvan er maar weinig worden gevonden in het gebied rond de Zevenwoudenlaan. Deze vondst is een losse vondst en niet afkomstig uit een grondspoor. Uit de late middeleeuwen kennen we daarentegen wel weer sporen, hoofdzakelijk greppels en enkele kuilen. Naar alle waarschijnlijkheid maken deze structuren onderdeel uit van een boerenerf, dat zich op enige afstand richting het noorden bevond