Middeleeuwse bewoningssporen in IJzendoorn, gemeente Nederbetuwe: Proefsleuvenonderzoek in het plangebied IJzendoorn-West

In opdracht van SWB te Lienden heeft RAAP Archeologisch Adviesbureau van 15 t/m 25 november 2011 een archeologische begeleiding uitgevoerd en van 28 november t/m 5 december 2011 een inventariserend veldonderzoek in de vorm van proefsleuven. De archeologische begeleiding vond plaats tijdens het ontgraven van explosieven uit de Tweede Wereldoorlog, voorafgaand aan het proefsleuvenonderzoek. Hierbij zijn waarnemingen verricht en gedocumenteerd en zijn waardevolle vondsten verzameld. Tijdens het proefsleuvenonderzoek zijn acht sleuven gegraven van gemiddeld 22 x 5 m groot, deels in twee vlakken. Het oosten van het plangebied was niet toegankelijk, zodat de daar geplande proefsleuf niet kon worden uitgevoerd. Op basis van de resultaten van het proefsleuvenonderzoek in IJzendoorn-West is vastgesteld dat binnen het plangebied perifere sporen uit de Romeinse tijd liggen, en nederzettings- en verkavelingssporen uit de Vroege, Volle en Late Middeleeuwen en het begin van de Nieuwe tijd. De sporen maken deel uit van de historische dorpskern van IJzendoorn. De oudste middeleeuwse sporen liggen aan de zuidkant en waren naar alle waarschijnlijkheid onderdeel van de oorspronkelijke, Karolingische nederzetting met gestrekte hoofdvorm. Bewoning lijkt hier onafgebroken door te lopen tot minstens het laatste kwart van de 16e eeuw. In het noorden van plangebied zijn laatmiddeleeuwse bewoningssporen gevonden, waaronder de plattegrond van een schuur. Vondsten wijzen erop dat de bewoning ook hier tot in de Nieuwe tijd voortduurde. In het midden van het terrein, op de plaats van de restgeul van de meandergordel van Echteld die in de Midden Romeinse tijd begon te verlanden, liggen kavelgreppels uit de Volle en Late Middeleeuwen. De grotere hoeveelheid vondsten uit de volmiddeleeuwse greppels toont dat in het noordoosten van het plangebied ook bewoningssporen uit die periode verwacht mogen worden