Een verkennend archeologisch inventariserend veldonderzoek door middel van boringen in het kader van verbreding van de rijksweg A2 ten zuiden van het viaduct de Aalsterhut te Aalst, gemeente Waalre (NB): ARC-Rapporten 2010-163

Op basis van het PvE voor het archeologisch onderzoek werden op de onderzoekslocatie lacustriene afzettingen uit het Laat-Glaciaal en Vroeg-Holoceen verwacht, die zijn afgedekt door dekzanden waarin een veldpodzolbodem is ontstaan. Hierdoor is op de onderzoekslocatie sprake van twee archeologische niveaus: 1 In de ondergrond zijn organische lacustriene afzettingen aanwezig waarin archeologische resten aanwezig kunnen zijn die verband houden met de laatpaleolithische vindplaats ten noorden van de onderzoekslocatie. 2 Direct onder de bouwvoor kunnen archeologische sporen en/of resten verwacht worden van na het dicht stuiven van het meer. Hiervoor geldt een middelhoge trefkans. Deze trefkans heeft betrekking op de periode Mesolithicum – Nieuwe Tijd. Onderhavig onderzoek had als doel te bepalen of er een verschil is in verstoringsgraad op 3 m uit verharding van de A2 en op 10 m uit verharding van de A2. Het verkennend booronderzoek heeft aangetoond dat op het noordelijke en zuidelijke deel van de onderzoekslocatie organische lacustriene afzettingen aanwezig zijn. Op het centrale terreindeel zijn deze niet meer aanwezig, waarschijnlijk door erosie door een later beeksysteem. Buiten deze erosie zijn er geen aanwijzingen gevonden voor (antropogene) verstoring van de meersedimenten. De mate van verstoring van de meersedimenten verschilt niet tussen de raaien dichtbij of verder weg van de A2. Het tweede archeologisch niveau op de onderzoekslocatie direct onder bouwvoor is wel aangetast door menselijke activiteit in het verleden. De mate van aantasting is het sterkst op het uiterst noordelijke en uiterst zuidelijke deel van de onderzoekslocatie en op het zuidelijke deel van boorraai I dichtbij de A2