Een archeologisch verkennend inventariserend veldonderzoek door middel van boringen aan de Stationsweg 39 te Venray (L): ARC-Rapporten 2009-129

Volgens het bureau-onderzoek door Econsultancy ligt de locatie waarschijnlijk op dekzandruggen, waarop hoge zwarte enkeerdgronden tot ontwikkeling zijn gekomen. De enkeerdgronden hebben, doordat ze de oorspronkelijke (podzol)bodems veelal beschermen tegen (recente) bodemverstorende ingrepen, een hoge archeologische trefkans. In de dekzandgebieden kunnen in principe bewoningssporen vanaf het Laat-Paleolithicum worden aangetroffen. Op het historische kaartmateriaal ligt het plangebied op een perceel bouwland dat omringd wordt door wegen van voor 1806 en ligt net ten noordoosten het kleine gehucht Landweert. Op circa 50 m ten oosten werden bij archeologisch booronderzoek middeleeuwse vondsten (en mogelijk een prehistorische vondst) aangetroffen binnen het voormalige gehucht Landweert. Het plangebied heeft daarom een hoge archeologische verwachting. Het verkennend inventariserend booronderzoek heeft aangetoond dat de locatie inderdaad op een dekzandrug ligt. Restanten van het esdek zijn wel aangetroffen, maar het oorspronkelijke bodemprofiel is sterk vergraven tot 100 a 255 cm -mv. De vergravingen zijn, gezien de aanwezigheid puin, baksteen, glas, aardewerk uit de 20e eeuw en sintels, van recente ouderdom. Door de diepe vergravingen is de kans op de aanwezigheid van archeologische resten binnen het plangebied klein. Bovendien gaan de bouwplannen uit van een funderingsdiepte van 80 cm beneden het huidige maaiveld, waardoor er geen activiteiten plaatsvinden in het onverstoorde pakket