Middenweg 2-4, Heerhugowaard (gemeente Heerhugowaard): Een Inventariserend Veldonderzoek in de vorm van een verkennend booronderzoek

ADC ArcheoProjecten heeft in oktober 2014 een Inventariserend veldonderzoek uitgevoerd op de locatie Middenweg 2-4 in Heerhugowaard (gemeente Heerhugowaard). Aanleiding van het onderzoek is de voorgenomen sloop van de huidige bebouwing gevolgd door nieuwbouw. Omdat voor het plangebied voldoende gegevens ten aanzien de landschappelijke situatie en de eventuele aanwezigheid van archeologische waarden beschikbaar zijn, is naar oordeel van de Cultuurcompagnie Noord-Holland geen bureauonderzoek noodzakelijk. Daarom is direct een doorstart gemaakt naar een Inventariserend veldonderzoek in de vorm van een verkennend booronderzoek. Uit de bekende gegevens blijkt dat in het plangebied sprake kan zijn van archeologische resten uit het Neolithicum. Een potentieel archeologisch niveau manifesteert zich in de vorm van een humeus en/of ontkalkt niveau in de top van een kreekrug. Als gevolg van grondbewerking in het kader van de landbouw kan dit niveau zijn verstoord en opgenomen in de bouwvoor. Teneinde deze verwachting te toetsen en aan te vullen werd in het plangebied een verkennend booronderzoek uitgevoerd. Hierbij zijn negen grondboringen gezet. Uit de opbouw van de ondergrond blijkt dat het plangebied was gelegen in een waddenmilieu, waarin hoofdzakelijk schelpenhoudend zand werd afgezet. Uit de overgang naar klei blijkt dat het milieu geleidelijk lagunair werd. De beschreven afzettingen behoren volgens de huidige lithostratigrafische indeling tot het Laagpakket van Wormer binnen de Formatie van Naaldwijk. De humeuze bovengrond is ontstaan door langdurig agrarisch grondgebruik, waarbij het restveen is vermengd met de top van de lagunaire afzettingen. Op basis van de resultaten van het booronderzoek kan de aanwezigheid van een kreekrug in het plangebied worden uitgesloten. De kans dat de aangetroffen wad- en lagunaire afzettingen in het Neolithicum een geschikte ondergrond vormden voor bewoning is niet aannemelijk. Weliswaar zijn de afzettingen tot op grotere diepte ontkalkt, maar van een potentieel archeologisch niveau is geen sprake. De ontkalking is vermoedelijk het resultaat van uitspoeling van humuszuren vanuit het oorspronkelijk aanwezig veenpakket. Aangenomen wordt dat na het sluiten van de kust ter plaatse van het onderzoeksgebied een uitgestrekt veenmoeras ontstond, waarbij een meter dik veenpakket werd gevormd. Dit veen is als gevolg van latere ontginningen en erosie vrijwel geheel verdwenen. De in de bovengrond aangetroffen baksteenresten hebben op grond van het ontbreken van aanwijzingen voor historische bebouwing geen archeologische betekenis. ADC ArcheoProjecten adviseert om het terrein vrij te geven voor de voorgenomen ontwikkeling. Het is echter niet volledig uit te sluiten dat binnen het onderzochte gebied toch nog archeologische resten voorkomen. Het verdient daarom aanbeveling om de uitvoerder van het grondwerk te wijzen op de plicht archeologische vondsten te melden bij de bevoegde overheid, zoals aangegeven in artikel 53 van de Monumentenwet