Baarn – De Loef (gemeente Baarn): Een bureauonderzoek en verkennend booronderzoek (BO-IVO-O)

Salisbury Archeologie is gevraagd een archeologisch vooronderzoek in de vorm van een bureauonderzoek en inventariserend veldonderzoek uit te voeren in het plangebied De Loef te Baarn. Het betreft een locatie ten westen van de Professor Meijerlaan en ten zuiden van de Professor Fockema Andrealaan. Het onderzoek diende te worden uitgevoerd in verband met de herontwikkeling van het plangebied van gymlokaal naar woningbouw (appartementencomplex). Laagpakket van Wierden binnen de Formatie van Boxtel, Vlakte van ten dele verspoelde dekzanden. Geen bekende archeologische waarden in het plangebied. In de 12e eeuw werden de bestaande dorpen in de regio door toename van de bevolkingsaantallen te groot om in hun eigen behoeften te kunnen voorzien. De stichting van nieuwe nederzettingen met voldoende landbouw- en weidegronden werd noodzakelijk; Baarn is hier een voorbeeld van. De oorspronkelijke nederzetting bestond uit maximaal twintig boerderijen in de omgeving van de huidige Leestraat (kerkstichting tussen 1100-1200). Omstreeks 1350 verleende de bisschop van Utrecht het dorp Baarn en haar inwoners stadsrechten. Het recht van poorterij heeft Baarn nooit gekregen. De stad heeft dan ook nooit de beschikking gehad over een muur of andere vorm van omwalling. In de eerste helft van de 14e eeuw wordt nabij de Brink de Pauluskerk gebouwd. Als gevolg hiervan verplaatst de kern van de stad zich in deze richting. Vanaf de 13e eeuw wordt turf steeds belangrijker als brandstof, waarna grootschalige vervening optreedt. In de Gouden Eeuw (1600-1672) is de landelijke ligging van Baarn aantrekkelijk voor de rijke burgerij. Zij vindt in de omgeving van het dorp een geschikte plaats voor de bouw van haar zomerverblijven en jachthuizen. Met de aanleg van de spoorlijn Amsterdam-Amersfoort in 1874 kwam het villapark rond Baarn tot steeds grotere ontwikkeling. Sinds de tweede helft van de 18e eeuw fungeert de Eemdijk als onderdeel van de Grebbelinie. Het gebied ten oosten van de Eem is daarbij inundatiegebied (11e kom). Op basis van de resultaten van het bureauonderzoek is voor de locatie een vervolgonderzoek aangeraden in de vorm van een inventariserend veldonderzoek door middel van boringen. Hierbij is alleen het deel van het plangebied buiten de bestaande bebouwing onderzocht. De bodem onder de bestaande bebouwing kan worden vrijgegeven op basis van het bouwhistorisch onderzoek. Het verkennend booronderzoek heeft aangetoond dat de bodem in het plangebied ook buiten de bestaande bebouwing tot in de C-horizont is verstoord en dat er geen intact podzolprofiel meer aanwezig is. Op basis van de resultaten van zowel het bureau- als het veldonderzoek, kan worden geconcludeerd dat de middelhoge verwachtingswaarde van het plangebied naar een lage verwachting kan worden bijgesteld. Het veldonderzoek heeft geen intact bodemprofiel herkend of andere aanwijzingen voor de aanwezigheid van een archeologische vindplaats opgeleverd. De kans op het aantreffen van een (intacte) archeologische vindplaats in het plangebied, wordt klein ingeschat