Een archeologisch bureau-onderzoek en inventariserend veldonderzoek (IVO) door middel van boringen op drie percelen aan de Korfgraaf te Hellouw, gemeente Neerijnen (Gld.)

De onderzoekslocatie ligt langs de Waal, op de overgang van oeverwal naar komgebied. De Waal is actief vanaf 1625 jaar BP. Het dorp Hellouw wordt voor het eerst genoemd in een document uit 850 n. Chr. maar is meerdere malen door overstromingen (deels) vernietigd. De laatste keer dat dit gebeurde was in 1709. Uit beschikbaar kaartmateriaal is gebleken dat de langs de Korgraaf aanwezige bebouwing pas tussen 1832 en 1900 tot stand is gekomen. De onderzoekslocatie was in die periode onbebouwd. De locatie heeft door haar ligging op de oeverwallen van de Waal een middelhoge trefkans voor archeologische resten uit de Middeleeuwen en Nieuwe Tijd. In de ondergrond kunnen uitlopers van de stroomgordel van Herwijnen aanwezig zijn. Deze hebben een hoge archeologische trefkans. Uit het karterend booronderzoek is gebleken dat op de locatie oever- of overslagafzettingen van de Waal aanwezig zijn. Deze afzettingen liggen op oudere komafzettingen. Er zijn geen aanwijzingen aangetroffen voor de aanwezigheid van de stroomgordel van Herwijnen. In het pakket over- of overslagafzettingen is, onder de bouwvoor, in vier boringen baksteengruis aangetroffen. De archeologische waarde van dit baksteengruis is voor tweeerlei uitleg vatbaar. Indien de aangetroffen afzettingen oeverafzettingen zijn, is het baksteengruis mogelijk in situ gelegen en betreft het bewoningsporen uit de Late Middeleeuwen of Nieuwe Tijd. Als het pakket bestaat uit overslagsedimenten, dan zijn de baksteensporen waarschijnlijk verspoeld. Op basis van het textuurverschil en de geleidelijke overgang tussen het bovenste pakket (Ks2/Ks3) en het onderste pakket (Ks1) is het waarschijnlijk dat de afzettingen op de onderzoekslocatie oeverafzettingen van de Waal zijn en het baksteen dus in situ is aangetroffen. Gezien de middelhoge archeologische trefkans en de lange bewoningsgeschiedenis van Hellouw betreft het hier mogelijk een archeologische vindplaats. Hierbij dient onderscheid gemaakt te worden tussen het baksteen dat voorkomt in boring 5 (oostelijke deel) en in de boringen 1–3 (westelijke deel). Het baksteen in boring 5 komt dicht onder de bouwvoor geısoleerd voor en is mogelijk door bodemprocessen wat dieper terecht gekomen. Op het westelijke terreindeel zijn in drie boringen baksteen aangetroffen en bovendien een stuk dieper. De kans dat hier een vindplaats aanwezig is, is reeel