Bureauonderzoek en Inventariserend Veldonderzoek, verkennende fase: Kampersweg 2 te Ospel

Het onderzoek is uitgevoerd ten behoeve van de nieuwbouw van twee biggenstallen. In het zuiden van het plangebied is sprake van een relatief dikke laag dekzand. Richting het noorden wordt de dekzandlaag dunner en zijn daaronder fluvioperiglaciale afzettingen aangetroffen die uit een leemlaag en grovere zandlagen bestaan. In het noorden is dekzand geheel afwezig en liggen de fluvioperiglaciale afzettingen dicht aan het oppervlak. De veranderende samenstelling van de ondergrond geeft precies de verwachte landschappelijke ligging weer van een golvende dekzandvlakte in het zuiden naar de lager gelegen (dekzand)vlakte in het noorden. Dit betekent dat op basis van de landschappelijke ligging de hoge verwachting voor vuursteenvindplaatsen uit het LaatPaleolithicum en Mesolithicum voor het zuidelijke deel van het plangebied waar dekzand is aangetroffen, gehandhaafd kan blijven. In het plangebied zijn echter geen restanten van de oorspronkelijke bodem aangetroffen. De bodemopbouw bestaat uit een bouwvoor met een dikte van 50 cm met daaronder de natuurlijke ondergrond (Chorizont). De oorspronkelijke bodem is waarschijnlijk bij de ontginning van het gebied en door de landbewerking die naderhand heeft plaatsgevonden opgenomen in de bouwvoor. Aangezien vuursteenvindplaatsen van jager-verzamelaars voornamelijk bestaan uit een strooiing van fragmenten vuursteen en ondiepe grondsporen, zoals haardkuilen, in de bovengrond van de oorspronkelijke bodem, wordt de verwachting voor een (deels) intacte vindplaats op basis van de aangetroffen bodemopbouw naar laag bijgesteld. Aangezien de landschappelijke ligging met het booronderzoek is bevestigd en er geen bijzonderheden in de bodemopbouw zijn aangetroffen, blijft de lage verwachting uit het bureauonderzoek voor vindplaatsen uit het Neolithicum tot en met de Nieuwe tijd gehandhaafd. Op basis van de resultaten is geen vervolgonderzoek geadviseerd