Maassluis Zuidbuurt 3 Booronderzoek: Zuidbuurt 33 te Maassluis

ADC ArcheoProjecten heeft in december 2013 een bureauonderzoek uitgevoerd op de locatie Zuidbuurt 33 te Maassluis. In het plangebied is de nieuwbouw van een woning en een garage gepland. De archeologische verwachting voor het plangebied is sterk gebonden aan de geologische ontwikkeling van de regio. In het Neolithicum en mogelijk ook in een deel van de Bronstijd lag de planlocatie in een getijdengebied met wadden en/of kwelders en was het onaantrekkelijk voor bewoning. In de periode die hierop volgde, nam de mariene activiteit af en was bewoning in het gebied mogelijk. In het plangebied kunnen derhalve archeologische voorkomen uit de IJzertijd en Romeinse tijd. De verwachting op deze resten wordt echter klein geacht, aangezien de bewoning uit deze tijd voornamelijk op de zandige kreekruggen plaatsvindt. In het plangebied is zeer waarschijnlijk geen sprake van een zandige kreekrug in de ondergrond. Indien aanwezig, zullen de resten zich op de dekafzettingen (Formatie van Naaldwijk, Laagpakket van Walcheren) of het veen (Formatie van Nieuwkoop, Hollandveen Laagpakket) en zal zich naar verwachting manifesteren als een vondstenlaag. Na de Romeinse tijd is het gebied sterk vernat als gevolg van het ontstaan van de getijdengeulen. Uit waarnemingen in de directe nabijheid van het plangebied blijkt dat in de Late Middeleeuwen pas weer bewoning plaatsvond. Omdat zeker in de periode voorafgaand aan de bedijking van het gebied de kans op overstromingen groot bleef werden hierbij op de locatie van bewoning zogenoemde huisterpen opgeworpen. Ten zuiden van het plangebied bevinden zich laatmiddeleeuwse huisterpen. Ook deze zijn voornamelijk op de verzande kreekruggen gesitueerd. Vanaf het einde van de 10e eeuw werd Midden-Delfland op grote schaal in ontginning gebracht. Men vestigde zich voornamelijk op de kleigebieden langs geultjes als de Lier en Vlaarding. Ook ging men langs door de mens aangelegde infrastructurele werken zoals dijken en vaarten wonen. Binnen het plangebied lijkt de kans op het voorkomen van waardevolle resten uit de periode van de Late Middeleeuwen en Nieuwe tijd echter niet erg groot. Dit vanwege het feit dat de locatie ten noorden van het historische ontginningslint gelegen is. Op de kaart van Kruikius uit 1712 is het plangebied alleen als weiland in gebruik. Pas in de loop van de 20e eeuw is bijna het gehele gebied bebouwd. De geplande woning wordt nagenoeg geheel gebouwd op de locatie van de oude bebouwing. Niet alleen zal de bodem ter plaatse verstoord zijn, maar ook wordt verwacht dat de bouw van de toekomstige woning nauwelijks zal resulteren in additionele bodemverstoringen. Verder zijn geen aanwijzingen aangetroffen die wijzen op historische bebouwing in het plangebied. De kans dat de beoogde werkzaamheden (intacte) archeologische resten zullen verstoren, wordt klein geacht. ADC ArcheoProjecten adviseert om het terrein vrij te geven voor de voorgenomen ontwikkeling. Het is echter niet volledig uit te sluiten dat binnen het onderzochte gebied toch nog archeologische resten voorkomen. Het verdient daarom aanbeveling om de uitvoerder van het grondwerk te wijzen op de plicht archeologische vondsten te melden bij de bevoegde overheid, zoals aangegeven in artikel 53 van de Monumentenwet