Een verkennend archeologisch inventariserend veldonderzoek door middel van boringen aan de Peppelmansdijk 3 te Gaanderen, gemeente Doetinchem (Gld): ARC-Rapporten 2009-33

Volgens het bureau-onderzoek door Econsultancy worden op de onderzoekslocatie dekzandruggen aangetroffen, waarin hoge enkeerdgronden en gooreerdgronden tot ontwikkeling zijn gekomen. De enkeerdgronden hebben, doordat ze de oorspronkelijke (podzol)bodems veelal beschermen tegen (recente) bodemverstorende ingrepen, volgens de CultuurhistorischeWaardenkaart van de provincie Gelderland een hoge archeologische trefkans. De gooreerdgronden hebben, doordat ze gevormd zijn onder relatief natte omstandigheden, een lage trefkans. In de dekzandgebieden kunnen in principe bewoningssporen vanaf het Laat-Paleolithicum worden aangetroffen. Op enige afstand, respectievelijk 450 m ten westen en 500 m ten zuiden van de locatie, zijn twee losse waarnemingen gedaan (een bijl uit het Neolithicum en een fibula uit de Bronstijd). Verder is op 600 m ten zuidwesten op een rivierduin een oude akkerlaag waargenomen met aardewerk uit de periode IJzertijd – Middeleeuwen. Er zijn geen archeologische monumenten in de omgeving van de locatie. De locatie zelf is bebouwd geraakt tussen 1914 en 1927. Hiervoor maakte de locatie deel uit van het akkercomlex van het westelijker gelegen dorp Gaanderen. Het verkennend inventariserend booronderzoek heeft aangetoond dat de locatie op dekzanden en ten dele verspoelde dekzanden is gelegen. Op de locatie is een dik plaggendek aanwezig, dat ten dele recentelijk is vergraven. Onder het plaggendek is een Cg-horizont aangetroffen. Dit betekent dat de oorspronkelijke bodem een gooreerdgrond is geweest, die vanaf de Late Middeleeuwen is opgehoogd tot een zwarte enkeerdgrond. Aangezien de gooreerdgronden volgens de Cultuurhistorische Waardenkaart van Gelderland een lage archeologische trefkans hebben, geldt deze verwachting ook voor de onderzoekslocatie, in ieder geval voor de periodes tot aan de Late Middeleeuwen. Vanaf de Late Middeleeuwen maakte de locatie deel uit van het akkercomplex van het dorp Gaanderen. Hierdoor kunnen in het esdek losse vondsten uit de Late Middeleeuwen en Nieuwe Tijd worden verwacht. Het is echter niet waarschijnlijk dat er nederzettingsresten uit deze periodes aanwezig zijn. Voor zover bekend is de locatie voor het eerst bebouwd in de vroege 20e eeuw. Concluderend kan worden gesteld dat de voorgenomen werkzaamheden geen bedreiging vormen voor het archeologisch erfgoed