Een archeologisch bureau-onderzoek en inventariserend veldonderzoek door middel van boringen aan de Kronerweg te Maarn, gemeente Utrechtse Heuvelrug (U): ARC-Rapporten 2011-134

De onderzoekslocatie ligt op de overgang van de Utrechtse Heuvelrug naar de Gelderse Vallei op gordeldekzanden bedekt met hoge enkeerdgronden. Hierdoor heeft de onderzoekslocatie een hoge archeologische trefkans op archeologische resten en/of sporen uit de periode Laat-Paleolithicum – Nieuwe Tijd. In de omgeving van de onderzoekslocatie zijn archeologische resten vanaf het Laat-Paleolithicum bekend. Het complextype was bij de meeste waarnemingen in de omgeving van de onderzoekslocatie onbekend. In 1832 was de onderzoekslocatie in gebruik als bouwland. In 1900 was de onderzoekslocatie in gebruik als erf. De onderzoekslocatie is tot op heden onbebouwd. Of nog intacte archeologische resten aanwezig zijn, hangt af van de intactheid van het bodemprofiel. Waarschijnlijk is de bodem op de onderzoekslocatie al tot ca. 80 cm –mv geroerd. Tijdens het karterende booronderzoek zijn op de onderzoekslocatie de verwachte hoge enkeerdgronden aangetroffen. Door vergravingen en ophogingen op de onderzoekslocatie verschilt de dikte van het eerddek per boring. Het eerddek is recent tot 70 á 105 cm –mv vergraven. Het is op basis van dit onderzoek niet mogelijk om te bepalen of een deel van het eerddek is opgebracht of niet. In twee boringen in het noorden van de onderzoekslocatie zijn onder het eerddek restanten van een podzolgrond aangetroffen. In de zeefresiduen van onder het eerddek zijn grindjes en houtskoolfragmenten aangetroffen. Zonder andere indicatoren is de indicatieve waarde van houtskool beperkt. Geconcludeerd kan worden dat er waarschijnlijk geen sprake is van een vindplaats op de onderzoekslocatie