Een archeologisch proefsleuvenonderzoek op de Paschalishof te Wijchen: Archeologische Berichten Nijmegen – Briefrapport 45

In het kader van het nieuwbouwplan Paschalishof heeft het Bureau Archeologie en Monumenten gemeente Nijmegen in opdracht van de gemeente Wijchen een proefsleuvenonderzoek uitgevoerd. Het onderzoek heeft diverse sporen en veel vondsten opgeleverd, maar de meeste sporen bevatten geen dateerbaar materiaal. Structuren zijn nauwelijks herkenbaar, ofschoon in beide werkputten paalgaten, kuilen en greppels zijn gedocumenteerd. De sporen geven in combinatie met het gevonden aardewerk en vuursteen duidelijk aan dat het terrein vooral in de bronstijd deel heeft uitgemaakt van een nederzetting, waarbij de nadruk van bewoning op basis van het aardewerk in de late bronstijd geplaatst mag worden. Opvallend is de afwezigheid van Romeinse vondsten, gezien de nederzettingssporen uit die periode die in de directe nabijheid, op het terrein van de sportvelden aan de Suikerbergseweg, zijn aangetroffen. Vondstmateriaal uit de vroege en late middeleeuwen en nieuwe tijd is weliswaar aangetroffen, maar kan niet aan sporen gerelateerd worden. Opvallend genoeg is nauwelijks aardewerk uit de laatste twee eeuwen aangetroffen, maar wel metalen onderdelen en plastic speelgoed. Dit materiaal geeft weer aanleiding tot de veronderstelling dat dit afkomstig is van een boerderij in de directe omgeving. Dit wordt gestaafd door historische kaarten, zoals het minuutplan uit 1811–1832, waarop duidelijk een gebouw staat afgebeeld binnen het plangebied. Het terrein Paschalishof ligt in een archeologisch gezien rijk gebied in Wijchen. In de omgeving zijn zowel nederzettingssporen als crematiegraven aangetroffen. In de opgravingsputten is een dik cultuurpakket aangetroffen. Opvallend zijn vooral de vondsten uit de bronstijd. Vermoedelijk stamt ook een groot deel van de (niet te dateren) sporen uit deze periode. Gezien de geringe afmetingen van het onderzochte terrein geeft de resultaten van het onderzoek aan dat de archeologische verwachtingen niet geheel onterecht waren en dat in de omgeving meer sporen en zelfs nederzettingsstructuren uit de bronstijd mogen worden verwacht. Volgens de KNA is de vindplaats daardoor als behoudens- waardig te bestempelen