Een archeologisch bureau-onderzoek en inventariserend veldonderzoek door middel van boringen aan de Nijmeegsebaan te Heilig Landstichting, gemeente Nijmegen en Groesbeek (Gld): ARC-Rapporten 2010-205

De onderzoekslocatie ligt op de flank van de stuwwal van Nijmegen, op de rand van een droog dal. Op de onderzoekslocatie worden holtpodzolgronden gevormd in grof zand verwacht. Door de ligging op een stuwwal heeft de onderzoekslocatie een middelhoge trefkans op archeologische resten vanaf het Laat-Paleolithicum. Gezien de waarnemingen is de omgeving van de onderzoekslocatie mogelijk vanaf het Laat-Paleolithicum in gebruik bij de mens. De onderzoekslocatie ligt buiten het mogelijke trac´e van het aquaduct uit de Romeinse Tijd. In 1832 was de onderzoekslocatie ingericht als heideveld met dennenbegroeiing. In 1900 was de onderzoekslocatie grotendeels in gebruik als bos; het oosten van de onderzoekslocatie bestond uit bouwland. De huidige bebouwing is tussen 1967 en 1978 gerealiseerd. In het karterend booronderzoek zijn de verwachte holtpodzolgronden ook daadwerkelijk aangetroffen. Slechts in ´e´en boring is het bodemprofiel volledig intact. Ter plaatse van de geplande nieuwbouw en bestrating is de bodem verstoord tot een diepte van 0,6–0,9 m –mv. De kans op intacte archeologische sporen is hierdoor klein. Op het westelijk terreindeel zijn de bodems en hiermee het archeologisch niveau grotendeels intact. Er zijn in de zeefresiduen echter geen archeologische indicatoren waargenomen. De kans op een archeologische vindplaats op de locatie is daarom klein. Vanuit archeologisch oogpunt zijn er geen bezwaren voor de geplande nieuwbouw