Een archeologisch inventariserend veldonderzoek door middel van boringen aan de Maasbreeseweg te Sevenum (L): ARC-Rapporten 2009-243

Volgens het bureau-onderzoek door Econsultancy ligt de locatie waarschijnlijk op een dekzandrug, waarop hoge enkeerdgronden tot ontwikkeling zijn gekomen. Vanwege de ligging binnen de bebouwde kom is de bodemopbouw afgeleid van bekende eenheden in de omgeving van het plangebied. De enkeerdgronden hebben, doordat ze de oorspronkelijke (podzol)bodems veelal beschermen tegen (recente) bodemverstorende ingrepen, volgens de IKAW een middelhoge tot hoge archeologische trefkans. In de dekzandgebieden kunnen in principe bewoningssporen vanaf het Laat-Paleolithicum worden aangetroffen. Er zijn in de omgeving echter voornamelijk resten van bewoning uit de Bronstijd tot de Nieuwe tijd aangetroffen. Omdat delen van het plangebied door zowel een voormalige boerderij als voormalige gebouwen van het verzorgingstehuis in de 19e en 20e eeuw zijn bebouwd, kan het plangebied in (delen van) het plangebied verstoord zijn. Het verkennend inventariserend booronderzoek heeft aangetoond dat de locatie inderdaad op een dekzandrug ligt. Het oorspronkelijke bodemprofiel is tot in de C-horizont, tot een diepte van maximaal 160 cm -mv, sterk vergraven. In het verstoorde pakket zijn restanten van het voormalige eerddek waargenomen. Vanwege de diepe verstoring van de bodem is het echter niet waarschijnlijk dat er nog nederzettingsresten uit deze periodes in het plangebied aanwezig zijn. Op basis van de waargenomen bodemverstoringen en de voormalige aanwezigheid van bebouwing op een deel van de nieuwbouwlocatie, kan worden geconcludeerd dat de voorgenomen nieuwbouw geen bedreiging vormt voor het archeologisch erfgoed