Een sociologische blik op de self-efficacy van de leerkracht: Wat met de schoolcontext?

Leerlingen zijn meer gemotiveerd en behalen betere schoolresultaten, wanneer een leerkracht hoog scoort op self-efficacy. Self-efficacy van de leerkracht is de mate waarin de leerkracht zijn of haar doelgerichtheid inschat op vlak van instructies geven, klasmanagement en betrokkenheid naar de leerlingen toe. Gegeven de doorslaggevende rol van self-efficacy, is het belangrijk de determinanten bloot te leggen die self-efficacy beïnvloeden. Bestaand onderzoek focuste vooral op psychologische of pedagogische kenmerken. Hierdoor weten we welke (persoonlijke) leerkrachtkenmerken samengaan met hun self-efficacy. Sociologisch gezien, is het interessant na te gaan of self-efficacy ook bepaald wordt door de schoolomgeving. Er is echter weinig zicht op welke schoolkenmerken de self-efficacy van leerkrachten beïnvloeden, terwijl schoolkenmerken net meer vatbaar zijn voor aanpassingen. Het weinige voorgaand onderzoek geeft aan dat leerkrachten lager scoren op self-efficacy in scholen met veel leerlingen met een lage sociaaleconomische status of in scholen met een hogere etnische diversiteit. Er werden multilevel analyses uitgevoerd op de “Procrustes”-data (2012-2013) die verzameld werden bij 1247 leerkrachten in 84 Vlaamse secundaire scholen. In de eerste analyses blijken de beschouwde schoolkenmerken – de sociaaleconomische, etnische en geslachtssamenstelling en leiderschap – er niet toe te doen. De geslachtssamenstelling van de school oefent wel een invloed uit op de self-efficacy, maar enkel op vlak van klasmanagement. Leerkrachten schatten zich op dit vlak hoger in op scholen met meer jongens dan meisjes. Verder tonen de analyses dat de leeftijd, jobsatisfactie, werklast en stress eveneens verschillende dimensies van self-efficacy van de leerkracht beïnvloeden