Koncepcje kształtowania zrównoważonego środowiska mieszkaniowego na rewitalizowanych postindustrialnych terenach miejskich

Paradygmat zrównoważonego rozwoju oddziałując na wszystkie dziedziny życia obecny jest również w projektowaniu architektonicznym. W tym przypadku oznacza tworzenie dobrej przestrzeni do życia i relacji społecznych w sposób, który spełnia oczekiwania i daje szansę realizacji potrzeb zarówno obecnym, jak i kolejnym pokoleniom w długim przedziale czasu. Potrzeba zapewnienia dostępnego i przyjaznego środowiska, wpisującego się pełną infrastrukturą w kontekst otoczenia staje się priorytetem. W wielu krajach wypracowano strategie kreowania architektury i urbanistyki w granicach aglomeracji miejskich, które w udany sposób wpływają na integrację paradygmatu zrównoważonego rozwoju z kontekstem ekonomicznym, społecznym i przyrodniczym. Analizowany obszar badawczy obejmuje koncepcje kształtowania środowiska mieszkaniowego na rewitalizowanych postindustrialnych terenach oraz peryferyjnie położonych, niezagospodarowanych dotąd obszarach miast. Jako studium przypadku przeanalizowano przykłady dzielnic Ørestad, Sluseholmen i Teglværkshavnen w Kopenhadze, Eriksberg w Göteborgu, Vasta Hammen „City of Tomorrow” z kwartałem B01 w Malmö, Fjord City Bjorvike, Tjuvholmen i Sørenga w Oslo. Jako metodę badań przyjęto systemowe podejście do tematu, oparte na badaniach i studiach empirycznych konkretnych przypadków, poszerzone o badania literaturowe oraz doświadczenia własne (projektowe i dydaktyczne) autorki. Zamierzony rezultat badań to próba wskazania holistycznego podejścia i podstawowych narzędzi uwzględniających interesy wszystkich uczestników procesów kształtowania środowiska mieszkaniowego, prowadzących do sprecyzowania zrównoważonych strategii projektowych oraz krótko- i długoterminowych działań