DOĞU TOROSLAR'DA ÇARPIŞMA SONRASI KRATONİK HAVZALARIN EVRİMİ

Doğu Toroslar, kıta-kıta çarpışması sonrasında kratonik havzaların gelişmesine sahne olmuştur. Bu çarpışma süreci içinde kıta yaklaşım hızındaki değişiklikler kratonik havzaların evrimini etkilemiştir. Geç Eosendeki çarpışmadan sonra, kıta yaklaşım hızı etkisinin azalmasına bağlı olarak Oligosen transgresyonu başlamıştır. Orta-Geç Oligosendeki hafif süren yaklaşım hızı etkisi litosferik deformasyonla bazı çanakların ve yükselimlerin gelişmesine neden olmuştur. En Üst Oligosende yaklaşım hızı etkisinin daha da azalmasıyle yaygın Erken Miyosen transgresyonu gelişmiştir. Langiyende yaklaşım hızı etkisi birden artarak bölge tümüyle su üstüne çıkmıştır. Serravaliyen-Tortoniyende kısmen hafifleyen yaklaşım hızı etkisi denizel ve karasal transgresyonu geliştirmiştir. En Üst Tortoniyende yaklaşım hızının çok etkili olması, Anadolu'nun büyük ölçüde şekillenmesine neden olmuştur. Erken-Geç Pliyosende kısmen azalan yaklaşım hızı, karasal havza koşullarında çökelmeyi sağlamıştır. En Üst Pliyosende sıkışma hızı etkisi yine artmış, En Üst Tortoniyen fazındaki hatları yeniden oynatmıştır. Erken-Geç Pleyistosende kısmen hafif olan sıkışma sınırlı karasal çökelme koşullarını getirmiştir. Geç Pleyistosenden günümüze, sıkışma etkinliğinin artması da diri fayları çalıştırmaktadır. Post-Eosen havzaların bu evrim şeması, çarpışmanın Geç Eosenden beri süregeldiğini belgelemektedir