Pomiędzy Ja i Ty. Martina Bubera perspektywa filozoficznej antropologii

Antropologiczna refleksja Bubera, jakkolwiek nosi miano dialogiki, nie pyta o warunki czy granice nazywania rzeczywistości, ani o relacje zachodzące między językiem a myśleniem. Nie rości sobie pretensji do określania wydolności języka, bądź wskazywania miejsca jakie język miałby zajmować ze względu na przysługujący człowiekowi sposób rozumienia świata. Buber próbował pisać o tym, co niesprowadzalne do rzeczywistości językowej i może nawet od niej ważniejsze, gdyż ją warunkujące. Pragnął wykazać, że dopiero z perspektywy uwzględniającej wybór jednego z dwu podstawowych słów – i jednej z dwu rozdzielnych perspektyw naszego uczestnictwa w świecie – „problem człowieka”, będący w istocie tajemnicą międzyosobowej relacji, odsłania swoją przed-językową realność