Challenges of diagnosing glaucoma in myopic eyes: Characteristics and determinants of the anatomical structures relevant to glaucoma

Bijziendheid is een veelvoorkomende aandoening in de wereld en een belangrijke risicofactor voor glaucoom. Glaucoom is een aandoening waarbij de oogzenuw geleidelijk afsterft en het gezichtsveld beperkt wordt; onomkeerbare blindheid kan het gevolg zijn indien niet tijdig een behandeling wordt ingesteld. Het diagnosticeren van glaucoom bij bijzienden is moeilijk, omdat bijziende ogen vaak anatomische kenmerken hebben, en afwijkingen aan het gezichtsveld vertonen, die sterk lijken op de veranderingen die je ziet bij ogen met glaucoom. Daarom is een gedetailleerd begrip van de anatomische structuren die relevant zijn voor glaucoom van groot belang. Dit proefschrift heeft als titel "Uitdagingen bij het diagnosticeren van glaucoom bij bijziende mensen". Kern van het onderzoek is de OCT techniek (optical coherence tomography), een techniek waarmee de anatomie van de structuren in het oog in detail kunnen worden bestudeerd. Structuren relevant voor glaucoom zijn onder andere de retinale zenuwvezellaag (retinal nerve fiber layer; RNFL) en de ganglioncellaag in de macula (gele vlek). Bij de RNFL gaat het zowel om het dikteprofiel rond de papil (peripapillaire RNFL; de papil is de plaats waar de zenuwvezels het oog verlaten en de oogzenuw vormen) als om het verloop van de zenuwvezelbundels over de retina (het netvlies). Ik vond een aantal kenmerkende verschillen tussen bijziendheid en glaucoom die het voor de oogarts makkelijker maken een goed onderscheid te maken tussen beide oogziektes