Bewonen en betekenis geven.

In deze masterthesis leg ik de theoretische basis voor een visuele, zorgethische en fenomenologische onderzoeksbenadering: visuele fenomenologie. Deze reflectieve benadering kenmerkt zich door het verzamelen van beeld, het analyseren van beeld en het presenteren van beeld. De visuele fenomenologie is gebruikt om zorgethisch onderzoek te doen naar de geleefde ervaring van mensen met een ernstig meervoudige beperking (EMB) in een woonvoorziening van Prisma. Het doel was een perspectief tonen aan zorgprofessionals dat aanzet gaf tot een dialoog over goede zorg voor mensen met EMB. De film toonde de onafhankelijkheid in afhankelijkheid van de bewoners. Uit de dialoog over de film, bleek dat de film resoneerde bij de zorgprofessionals, een fusie van horizonten vond plaats. De zorgprofessionals evalueerden vervolgens hun eigen handelen vanuit het getoonde perspectief. De evaluatie over de methode laat zien dat visuele fenomenologie een inclusieve afstemmingspraktijk is die de mogelijkheid biedt om ervaringen die zich niet in taal laten uitdrukken, vanuit een zorgethisch perspectief te tonen. Uit de reflectie bleek dat de methode erg gevoelig is voor macht en een hoge mate van transparantie en reflectiviteit eist van de onderzoeker. Verder onderzoek naar onderliggende processen is daarom gewenst om de volle potentie van deze nieuwe weg te benutten