A critical look at the European aspirations of Ukraine and Poland’s position

Proklamowanie nowego państwa o nazwie Ukraina w 1991 roku zmieniło sytuację geopolityczną w Europie, ponieważ weszło ono do grona sześciu największych państw kontynentu. Już w 1994 roku Ukraina podpisała z UE układ o partnerstwie i współpracy. W latach 1998–2015 odbyło się piętnaście spotkań Ukraina–UE w celu wejścia tego państwa do struktur europejskich. Mimo niespełnienia przez nie kryteriów kopenhaskich, podpisano umowę stowarzyszeniową, ratyfikowaną przez część państw UE. W wyniku wielu procesów wewnętrznych i realizacji polityki według zasad skrajnych ideologii, Ukraina po ćwierćwieczu istnienia, stała się państwem upadłym, przeżartym przez korupcję, system oligarchiczno-mafijny i ideologię nacjonalizmu. Jest to państwo zagrożone rozpadem swego terytorium lub wejściem w orbitę wpływów Rosji, o co toczy się obecna wojna. Dążenia władz Ukrainy do wejścia w struktury UE są więc całkowicie nierealne i bezprzedmiotowe.The proclamation of a new state named Ukraine in 1991 changed the geopolitical situation in Europe because it entered the circle of the six largest countries of the continent. Already in 1994 Ukraine signed an agreement with the EU on partnership and cooperation. In the period 1998–2015, 15 meetings of EU and Ukraine on joining the European structures took place. Although the Copenhagen criteria haven’t been met, the association agreement was signed and ratified by several EU Member States. As a result of many internal processes and implementation of politics based on extreme ideologies Ukraine, after only 25 years of its existence, became a fallen state riddled with corruption, an oligarchic-mafia system governed by the neobanderism ideology. It is a country endangered by breakup of its territory or entering the orbit of the influence of Russia; this is what the current war is about. Thus, the efforts of the Ukrainian authorities to join the structures of the EU seem to be completely unrealistic and useless