Niski poziom edukacji w diagnozie społecznej programu rewitalizacji. Przypadek miasta Poznania

Rewitalizacja jest procesem, którego nadrzędnym celem powinna być poprawa warunków i jakości życia mieszkańców obszaru rewitalizowanego poprzez kompleksową realizację projektów o charakterze przestrzennym, społecznym i gospodarczym. Zgodnie z ustawą o rewitalizacji z dnia 9 października 2015 r. aspekt społeczny uznano za najważniejszy spośród wszystkich stanowiących o stanie kryzysowym danego obszaru. Stan ten cechuje kumulacja negatywnych zjawisk społecznych, do których zaliczyć można między innymi niski poziom edukacji. Celem artykułu jest przedstawienie zróżnicowania przestrzennego szkół podstawowych i gimnazjalnych pod względem wyników edukacyjnych na obszarze rewitalizacji w Poznaniu jako elementu diagnozy społecznej oraz wskazanie współzależności tych wyników z wybranymi cechami społeczno-demograficznymi tego obszaru