The international activity of the Second Spanish Republic

Celem artykułu jest ukazanie aktywności międzynarodowej Hiszpanii w latach 1931–1936, czyli w okresie Drugiej Republiki. W artykule podjęto problemy zmierzające do odpowiedzi na następujące pytania badawcze: (1) Na czym polegała reorganizacja hiszpańskich struktur dyplomatycznych po przemianach ustrojowych roku 1931?; (2) Kto był odpowiedzialny za kształtowanie polityki zagranicznej Hiszpanii w okresie Drugiej Republiki?; (3) Jak kształtowały się relacje z najważniejszymi aktorami sceny międzynarodowej?; (4) W czym przejawiała się hiszpańska działalność na forum Ligi Narodów? Przy pisaniu artykułu wykorzystano metodę analizy i krytyki źródeł oraz analizę porównawczą dostępnych, głównie hiszpańskojęzycznych, publikacji.Autorka dochodzi do wniosku, że hiszpańska polityka zagraniczna w okresie Drugiej Republiki nie była imponująca, ale stanowiła wypadkową możliwości państwa. Była też dostosowana do trudnych okoliczności międzynarodowych oraz wewnętrznych wyznaczników ideologicznych. Polityka ta uległa transformacji: od kultywowania wielkich ideałów pacyfistycznych do pragmatycznej neutralności i realizmu.The aim of this article is to show the international activity of Spain between 1931–1936, the period of the Second Republic. The article attempts to answer the following questions: (1) What exactly was the nature of the reorganization of the Spanish diplomatic structures after the change of regime in 1931? (2) Who was responsible for shaping the foreign policy of Spain during the Second Republic? (3) What were Spain’s relations with key actors on the international stage during this period? (4) How did Spanish activity manifest itself in the forum of the League of Nations? The article analyses and criticizes sources of information and makes a comparative analysis of available publications, chiefly in Spanish.The author concludes that although the Spanish foreign policy during the Second Republic was not impressive, it did reflect the capacity of the state at the time. It was also adapted to the difficult international circumstances and domestic ideological determinants. This policy underwent a transformation – from cultivating the great ideals of pacifism and neutrality to pragmatic neutrality and realism