Smutek pocieszony. J. Ratzingera/Benedykta XVI traktat o radości

The hard facts of sin, evil, pain and – finally – death oppose the human desire and striving for joy. The severity and gravity of earthly existence and its finiteness question the possibility of experiencing authentic joy, its legitimacy and even moral integrity. Unlike the efforts of civilization aimed at ensuring a sorrow-free existence for humans, the phenomenon of the Christian answer lies in the recognition of the necessity of the co-existence of sorrow and joy, while trusting in God. Consequently, the Church does not look for joy outside sorrow, in rejecting it, but – in the spirit of Passover – in the transition from death to life. The dialogue between God and man in the New Testament begins with the words announcing the good news: ‘Rejoice!’ Joy is possible since God grants the right to it, also now, among the shadows of evil: He redeems the world through His death and Resurrection and sends the Spirit – Paraclete – Comforter. J. Ratzinger/Benedict XVI sees a vital task for the Church in celebrating the Eucharist and being sent to serve as the minister of God’s mercy in the awakening of this authentic joy that cannot be lost. The guarantee of this joy is the future in God, which makes the hardship of existence tolerable and is an instrument and internal power of the truth.Ludzkiemu pragnieniu radości i dążeniu do niej sprzeciwiają się twarde fakty: grzechu, zła, cierpienia i ostatecznie śmierci. Dotkliwość i dramatyzm doczesnej egzystencji oraz jej skończo- ność stawiają pod znakiem zapytania możliwość autentycznej radości, jej zasadność, a nawet mo- ralną prawość. W odróżnieniu od cywilizacyjnych wysiłków zapewnienia człowiekowi bytu wol- nego od smutku, fenomen chrześcijańskiej odpowiedzi polega na ufnym wobec Boga uznaniu ko- nieczności współistnienia na tym świecie smutku i radości. Dlatego drogi ku radości nie szuka Kościół poza smutkiem, w odrzuceniu go, lecz - paschalnie - w przejściu: ze śmierci do życia. Nowotestamentalny dialog Boga z człowiekiem otwierają słowa wieszczące dobrą nowinę: „Raduj się!" Radość jest możliwa, bo Bóg także teraz - pośród cieni zła - daje do niej prawo: zbawia świat przez śmierć i zmartwychwstanie Jezusa i posyła nań Ducha-Pocieszyciela. W rozbudzaniu tej au- tentycznej i nieutracalnej radości, której poręką jest przyszłość w Bogu, czyniącej znośnym trud istnienia, będącej narzędziem i wewnętrzną mocą prawdy, widzi J. Ratzinger/Benedykt XVI istot- ne zadanie Kościoła sprawującego Eucharystię i posłanego, by być szafarzem Bożego miłosierdzia