Listening to Sienkiewicz

Artykuł poświęcony jest trzeciej, obok czytania i oglądania, formie recepcji prozy Sienkiewicza: w głośnej lekturze, stanowiącej przejaw dziewiętnastowiecznej kultury żywego słowa. Staram się udowodnić, że tradycja "słuchania Sienkiewicza" nie wygasła zupełnie w XX wieku, lecz przeniosła się w inne obszary, na przykład do radiowej prezentacji utworów literackich, w tym także dzieł autora Trylogii. Odkrywanie brzmienia prozy Sienkiewicza trwa nadal w nowych odsłonach: performatywnego czytania, narodowego oraz w niesłabnącej popularności książek czytanych (audiobooków).The article is devoted to the third, beside reading and watching, form of reception of Sienkiewicz’s prose: through reading aloud. Oral reading was an evident manifestation of the 19th century oral culture. I tried to prove that the tradition of "listening to Sienkiewicz" did not become extinct in the 20th century. On the contrary, it moved into a new field, f.i. to the radio adaptations of literary works (such as Trilogy). Vocal dimensions of Sienkiewicz’s prose are still being discovered by new means like: performative reading, national reading and popular audiobooks