Ucieczka od matematyki. Rekonstrukcja procesu w kontekście społecznego wizerunku przedmiotu

Nauka matematyki wymaga systematyczności i cierpliwości, a wiedza matematyczna ma charakter kumulatywny. Te cechy sprawiają, że na dość wczesnym etapie nauki część uczniów „ucieka” od matematyki. Uznają, że nie są w stanie nauczyć się jej i zaczynają określać siebie jako „humanistów”, co rodzi bardzo poważne konsekwencje dla ich dalszych wyborów edukacyjnych i zawodowych. Celem artykułu jest zrekonstruowanie i opisanie mechanizmu odchodzenia od matematyki na podstawie opinii uczniów na temat tego przedmiotu. Brane były pod uwagę czynniki uwzględniające specyfikę uczenia się tego przedmiotu, jego wizerunek i status. Analizę oparto na wynikach dwóch badań: jakościowego, przeprowadzonego techniką wywiadów grupowych wśród maturzystów trzech szkół położonych w województwie mazowieckim i ilościowego, w którym dane zbierano za pomocą ankiety wśród uczniów II–IV etapu edukacji uczących się w szkołach