KEHARMONIAN ANTARA MANUSIA, ALAM DAN PENCIPTA DALAM PERUBATAN MELAYU

Pandangan semesta merupakan antara elemen yang penting dalam usaha memahami pemikiran dan tingkahlaku sesebuah masyarakat. Pandangan semesta masyarakat adalah berkait rapat dengan fahaman dan kepercayaan yang membentuk kerangka pemikiran masyarakat. Berdasarkan penulisan Md Salleh Yaspar (1985), pandangan semesta membezakan kedudukan manusia dan alam serta menjelaskan hubungkait antara kedua-duanya. Antara aspek atau isu yang berkaitan dengan pandangan semesta ialah bagaimana manusia melihat kepada alam persekitaran termasuk dirinya sendiri serta corak perhubungan antara dirinya dengan alam, manusia serta makhluk lain. Pandangan semesta Melayu adalah terhasil daripada kesatuan elemen yang mempunyai asal-usul yang berbeza iaitu animisme-dinamisme, Hindu-Buddha dan Islam. Pandangan atau persepsi tersebut, jelas Werner (1986) turut mempengaruhi sistem perubatan lokal masyarakat Melayu