بررسی ارتباط چند شکلی G103T ژن فاکتور XIII با سقط مکرر جنین در بیماران ایرانی

مقدمه: سقط خود به خودی مکرر جنین، یکی از معضلاتی است که تقریباً 5% زوجین با آن رو به رو هستند. با توجه به این موضوع و با توجه به ارتباط سقط ها با ترومبوفیلیاها، مطالعه حاضر با هدف بررسی چند شکلی G103T فاکتور XIII به عنوان یک عامل مؤثر در روند انعقاد و ارتباط آن با سقط مکرر جنین انجام شد. روش‌کار: این مطالعه مورد- شاهدی طی سال های 91-1389 انجام شد. 105 زن که حداقل 2 یا بیشتر از 2 سقط قبل از هفته بیستم بارداری داشتند، به عنوان گروه مورد و 98 زن که حداقل 2 تولد موفق بدون هیچ سابقه ای از سقط داشتند، به عنوان گروه شاهد وارد مطالعه شدند. استخراج DNA از لوکوسیت ها و با روش نمک اشباع، انجام شد. واریانت G103T با استفاده از روش PCR-RFLP بررسی شد. پس از تکثیر، ناحیه ژنومی مربوطه با استفاده از آنزیم محدود کننده Dde1، تیمار گردید. داده ها پس از گردآوری با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 18) و آزمون کای دو مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته‌ها: از مجموع 105 بیمار مورد مطالعه، 84 نفر (80%) واجد ژنوتیپ های 103GT/103TT بودند در حالی که این میزان در گروه شاهد، 31 نفر (32%) بود که این اختلاف از نظر آماری معنی دار بود (001/0>p). دو گروه مورد و شاهد از نظر فرکانس اللی برای واریانت G103T نیز تفاوت معناداری داشتند (001/0>p). نتیجه‌گیری: چند شکلی G103T از طریق اختلال در سیستم انعقادی می تواند باعث سقط جنین در افراد شود