عقلانیت اشراقی در اندیشه فلسفی ابن‌سینا

‏ابن‌سینا به عنوان یکی از شارحان و معلمان بزرگ فلسفه ارسطویی بیش از هر چیز فیلسوفی عقل‌گراست که ‏به استدلال و فلسفه استدلالی- بحثی اهمیت زیادی می‌دهد؛ اما در بعضی آثار او رگه­هایی از تمایل وی به اشراق ‏یافت شده که جهت‌گیری او به سمت راه ‏اشراق و شهود را نشان می‌دهد. از میان مهم‌ترین آثار ایشان با رنگ و بوی اشراقی می­توان به رسائل رمزی شیخ، همچون حی بن یقظان، رسالة الطیر، رساله سلامان و ابسال، قصیده عینیه و رسالة فی العشق اشاره کرد، که البته از همه اینها مهم‌تر سه نمط آخر اشارات در بهجت و سعادت، مقامات العارفین ‏و اسرار الآیات است. ابن‌سینا خود صریحاً به گرایش اشراقی­اش اشاره کرده و در مقدمه منطق المشرقیین که ‏باقیمانده از حکمت مشرقی ایشان است از گرایشی دیگر و جدا شدن از شریکان مشایی سخن می‌گوید