Depressie en kwetsbaarheid op oudere leeftijd : een overzicht

Het depressie-frailty-fenotype staat voor een klinisch kwetsbare groep van ouderen, met gedeelde symptomen tussen depressie en kwetsbaarheid, namelijk weinig energie, gewichtsverlies, psychomotore vertraging en een verlaagd activiteitsniveau. Het is klinisch een hoogrisicopopulatie met een hoge morbiditeit en mortaliteit, waarvan de prevalentie varieert tussen 9,1 en 21,3%. Depressie en kwetsbaarheid zijn twee sterk aan elkaar gecorreleerde syndromen, maar toch aparte entiteiten. Beiden werken op elkaar in en verergeren elkaar. Als pathofysiologische mechanismen beschrijven we cellulaire veranderingen (mitochondriale disfunctie en versnelde cellulaire veroudering), een laaggradige inflammatie, hormonale veranderingen (een verstoorde hypothalamus-hypofyse-bijnier(HPA)-as en een laag testosterongehalte) en veranderingen op het niveau van neurotransmitters (gedaald dopamine-gehalte). Als niet-farmacologische interventie wordt lichaamsbeweging aangehaald omdat het bewezen doeltreffendheid heeft bij zowel depressieve als kwetsbare ouderen. Besproken farmacologische interventies omvatten antidepressiva, infliximab en testosteron. Zowel antidepressiva als infliximab hebben op dit moment geen bewezen werking. Enkel exogeen testosteron bij kwetsbare ouderen met depressie en laag testosteron zou voordelen kunnen bieden