Diyabetik hastalarda kontrast maddenin yol açtığı nefropatinin önlenmesinde alfa lipoik asit kullanımının etkisi

Kontrast madde nefropatisi (KMN), kontrast madde kullanımını takiben gelisen, insidansı hastanın tasıdığı risk faktörlerine, kullanılan kontrast madde özelliklerine ve hacmine, islem öncesi alınan önlemlere göre değisen bir akut böbrek yetmezliği halidir. Kontrast madde nefropatisi gelismesi için en önemli neden altta yatan kronik böbrek hastalığıdır. Diyabetesmellitus (DM), konjestif kalp yetmezliği, kullanılan kontrast madde miktarı, 72 saat içinde birden fazla kontrast madde uygulanması, ileri yas, volüm yetersizliği, nefrotoksik ilaç gibi faktörler de diğer risk faktörleri arasında sayılabilir. KMN’den korunmada ilaç ve ilaç dısı birçok yaklasım denenmis olmasına karsın henüz kabul edilmis net bir korunma yöntemi mevcut değildir. Kontrast madde kullanımı gerektiren tetkiklerin daha sık uygulandığı diyabetik hastalar KMN açısından özellikle riskli grubu olusturmaktadır. Bu nedenle biz planladığımız prospektifrandomize çalısmada koroner anjiografi yapılan diyabetik hastalarda alfa lipoik asit(ALA)’in antioksidan özelliğinin KMN gelisimini engellemedeki etkisini değerlendirmeyi amaçladık. Çalısmaya koroner anjiografi yapılan 78 diyabetik hasta dahil edildi. Hastaların 39 tanesi kontrol grubuna, 39 tanesi de ALA grubuna randomize edildi. Her iki grupta islem günü yeterli düzeyde hidrate edilirken ALA grubuna ilave olarak toplam 4 doz Thioctacid 600 mg HR (alfa lipoik asit) tablet formu verildi. Hastalarda serum kreatinin (Kr), serum sistatin C (sis C), serum ve idrar neutrophilgelatinase-associatedlipocalin (NGAL) değerleri anjiografiden önce veanjiografiden sonra ölçüldü ve kreatininklirensi hesaplandı.Kreatinin düzeyinin 48. saatte bazal değere göre en az %25 artısı veya bazal değere göre en az 0,5 mg/dl artısı KMN olarak kabul edildi. Kontrol grubunun ve ALA grubunun bazal karakteristik özellikleri benzer idi (tüm p değerleri>0.05). Çalısmamızda her iki tanımlamaya göre KMN gelisim sıklığı gruplar arasında farklı değildi (p>0.05). Her iki grubun 48. saat Kr değerlerinde bazal Kr değerlerine göre anlamlı artıs saptandı (p<0,05). Yine her iki grubun islem öncesi ve islem sonrası serum sis C ve idrar NGAL düzeylerinde anlamlı değisim izlenmezken (p>0.05), serum NGAL düzeylerinde istatistiksel olarak anlamlı azalma izlendi (p< 0.001). Serum Kr, sis C, BUN, değerleri, kreatininklirensi, idrar ve serum NGAL değerlerinin zaman içindeki değisimleri kontrol ve ALA gruplarında benzerdi (tüm değerleri>0.05). Koroner anjiografi uygulanan diyabetik hastalarda hidrasyon tedavisine ilave olarak kullanılan alfa lipoik asit KMN riskini azaltmamaktadır