Schiphol AirportCity

De belangrijkste opgave voor deze afstudeeropdracht was het zoeken naar een oplossing om Terminal 1 en 2 (1 gebouw) klaar te maken voor de toekomst. Een groei naar 80 miljoen reizigers binnen de bestaande terminals is voor Schiphol zeer wenselijk. Mijn oplossing voor deze opgave richtte zich met name op het onderscheiden van stromen mensen en, waar mogelijk, het combineren van stromen. Daarnaast moest de bestaande terminal aangepast worden om de stromen te huisvesten. Met name het combineren van stromen bleek een oplossing te bieden voor de groei-problematiek binnen de bestaande terminal. Het Schengen verdrag lag aan de basis van de oplossing. Schiphol kent 5 stromen: Vertrek Schengen, Vertrek Niet-Schengen, Aankomst Schengen, Aankomst Niet-Schengen, Publiek. Binnen de AirportCity wordt de publieke stroom van steeds groter belang. Voor publiek biedt de AirportCity een dagje uit, wat voor de luchthaven een belangrijke bron van inkomsten vormt. Nu kent terminal 1/2 een Verticale Schengen / Niet-Schengen-scheiding. Technisch gezien is in Nederland de publieke stroom ook Schengen. Mijn voorstel was om de publieke- en Schengenstromen te combineren, en een horizontale Schengen/Niet-Schengen scheiding in de terminal aan te brengen. Hierdoor kan de eerste verdieping (vertrek) ook voor publiek toegankelijk worden gemaakt, wat in wezen een uitbreiding van Schiphol Plaza betekent. Hiermee was gelijk de belangrijkste architectonische opgave gedefinieerd: hoe kan Schiphol Plaza over twee verdiepingen functioneren, en hoe is het verloop van de verschillende stromen binnen de terminal zo soepel mogelijk. Een nieuw as, in het verlengde van de D-pier, centraal gelegen in de terminal vormt de nieuwe verbinding tussen de verschillende verdiepingen. Overzicht, licht en het technische uiterlijk van de ingreep dragen bij aan het karakter van de luchthaven, de AirportCity.Architectur