Ambtshalve toetsing van de informatiebeschikking van artikel 52a lid 1 AWR

In 2011 is in art. 52a lid 1 AWR de informatiebeschikking in de wet opgenomen om belastingplichtigen extra rechtsbescherming te bieden tegen vragen van de inspecteur. Art. 47 AWR verplicht eenieder om gegevens en inlichtingen te verstrekken welke voor de belastingheffing van belang kunnen zijn. De informatiebeschikking mag daarbij niet misbruikt worden als “breekijzer” om de belastingplichtige er toe te bewegen onder die dreiging met gegevens en inlichtingen over de brug te komen. De belastingplichtige kan bezwaar en beroep aantekenen tegen de informatiebeschikking. Indien het bezwaar en vervolgens het beroep wordt afgewezen dient de belastingplichtige beroep moeten instellen tegen de aanslag. Het is mogelijk dat pas tijdens de procedure over de aanslag duidelijk wordt of de omkering en verzwaring van de bewijslast terecht is. De vraag is of de rechtsbescherming van belastingplichtige gediend is met deze dubbele procedure. In het geval van een strafrechtelijke procedure lijkt het EHRM de belastingplichtige meer bescherming te bieden dan de Hoge Raad. De Hoge Raad stelt dat alleen het bewijsmateriaal niet gebruikt mag worden in een punitieve procedure maar dat de Belastingdienst de gegevens wel mag afdwingen voor de heffing van belastingen. Hier rijst de vraag of het EHRM de werkwijze van de Hoge Raad goedkeurt dan wel afkeurt