In hoeverre is de rechtsbescherming van de belastingplichtige nog gewaarborgd?

In 2011 is de Wet, houdende wijziging van de Algemene wet inzake rijksbelastingen en andere enige andere wetten ten behoeve van de rechtsbescherming met betrekking tot de administratieplicht en controlehandelingen van de fiscus, in werking getreden. Het doel van deze wet is de rechtsbescherming van de belastingplichtige te verbeteren tegen onrechtmatige informatieverzoeken van de Belastingdienst. In dat kader is de informatiebeschikkingsprocedure geïntroduceerd, welke voorts is gecodificeerd in artikel 52a AWR. Opmerkelijk is dat de wetgever de bestaande mogelijkheid, dat de Belastingdienst door middel van een civiele procedure alsnog de gevraagde informatie kan verkrijgen, ongewijzigd heeft gelaten. Deze mogelijkheid is expliciet gecodificeerd in artikel 52a lid 4 AWR. Zowel uit de wettelijke bepaling alsmede uit de wetgeschiedenis blijkt dat er geen criteria worden gesteld aan de toepassing van deze mogelijkheid. Dit betekent dat de belastinginspecteur op elk gewenst moment, ongeacht of er een informatiebeschikking is afgegeven, zich kan wenden tot de civiele rechter. De vraag rijst in hoeverre de rechtsbescherming van de belastingplichtige dan nog is gewaarborgd