Een mensenleven redden: Ja of nee?

Naar aanleiding van het feit dat er in Nederland een tekort aan orgaandonoren is, richt dit onderzoek zich op het vinden van een manier waarop jongeren het beste gestimuleerd en gemotiveerd kunnen worden om orgaandonor te worden door middel van communicatie. De communicatietechniek die in dit onderzoek centraal staat is framing. Er is gekeken in welke mate gain-framed boodschappen (positief georiënteerde communicatieboodschappen), loss-framed boodschappen (boodschappen georiënteerd op angst) of guilt-framed boodschappen (boodschappen die schuldgevoelens oproepen) de intentie versterken om orgaandonor te worden. Siegel e.a. (2010) geven aan dat het belangrijk is om te kijken welke strategie mensen overtuigt om organen te doneren en Berg e.a. (2005) geven aan dat emoties bij dit beslissingsproces een grote rol spelen. Verwacht werd dat loss-framed boodschappen een grotere invloed op de intentie zouden hebben dan gain-framed boodschappen en guilt-framed boodschappen, omdat angst kan zorgen voor bewustwording van bepaald gedrag (France, 2010). Bij dit onderzoek is gebruik gemaakt van een factorieel 3X2 design met een tussen-proefpersoon ontwerp met de factoren frame (guilt, fear of gain)en geslacht (man of vrouw). Er is aan 63 jongeren die nog geen orgaandonor zijn een flyer getoond die op een van de drie bovenstaande manieren geframed was. Iedere respondent kreeg een van de drie versies te zien, waarna hij een vragenlijst moest invullen. Naar aanleiding van de vragenlijst diende hij of zij aan te geven zich al dan niet te willen laten registreren als orgaandonor. De resultaten van het experiment lieten zien dat er geen significante verschillen tussen de versies gevonden zijn. Een verklaring hiervoor kan gevonden worden in de Terror Management Theory die stelt dat de gedachte aan de dood al leidt tot angst (Fergus & Valentiner, 2012). Dus het onderwerp orgaandonatie leidt al tot bepaalde emoties. De emotie spanning kan hier als enkele emotie dan nog weinig verandering in brengen. Er kan geconcludeerd worden dat een persuasieve communicatieboodschap met betrekking tot orgaandonatie zich meer zou moeten focussen op de self efficacy, dus het vermogen dat iemand heeft om zich te laten registreren als orgaandonor. Voornamelijk omdat uit het onderzoek naar voren komt dat intentie in grote mate samenhangt met de attitude en de self efficacy. Er is gebleken dat de attitude ten opzichte van orgaandonatie al torenhoog is, dus dat er geen nóg positievere attitudeverandering plaats kan vinden. Dit wordt ook wel het ‘plafondeffect’ genoemd. Als er in persuasieve boodschappen met betrekking tot orgaandonatie dus meer gefocust wordt op het vermogen van een persoon om zich te laten registreren, zal de intentie hoger worden en zal er dus sneller gedragsverandering plaatsvinden.