Enkele factoren die een rol spelen bij het populatieverloop van de grote ratelaar in de successie

Doel van dit onderzoek is een bijdrage te leveren aan de verklaring van het populatiegedrag van Rhinanthus serotinus (grote ratelaar) in de successie van graslanden. Uit experimenten met ratelaars bij zaaien of verwijderen, structuur van de vegetatie verbeteren (knippen) of verslechteren (beschaduwen), bemesten en gastheer verbeteren of verslechteren blijkt, dat zaadaanwezigheid voor de opbouw van de populatie van primair belang is, dat de structuur van de vegetatie in de VT beperkend is en later in de successie niet meer. De mineralenbeschikbaarheid heeft geen directe invloed op het populatiegedrag. Het belang va de gastheersoort kan met dit onderzoek niet aangetoond worden. Dat een open vegetatiestructuur van belang is voor de vestiging en 0verleving van de ratelaar blijkt ook uit experimenten met het zaaien van ratelaarzaden, later in het groeiseizoen (vegetatie dichter) en uit de gegevens van ratelaarplanten die zich van nature later vestigen. Onder laboratoriumomstandigheden kiemen NT zaden het langzaamst en VT-zaden het snelst, wat overeen komt met het al of niet later kiemen in het veld, in de verschillende successiestadia. Uit tellingen en metingen van de populaties in de verschillende successiestadia blijkt, dat de productie aan planten, bloemen en zaden per m2 in TP en NT het hoogst is. De planten van de VT hebben de beste kwaliteit. Met behulp van opnames is aangetoond, dat het vegetatietype schraler wordt door verschralend beheer.