Wayfinding and accessibility for visually imapaired people : opportunities and challenges

Voor mensen die blind of slechtziend zijn, is het niet vanzelfsprekend dat zij op straat of in een groot gebouw zelfstandig van A naar B kunnen gaan. Hiervoor moeten zij zich op een veilige manier door de omgeving kunnen verplaatsen (mobiliteit) en is het nodig dat ze weten waar ze zijn en waar ze naartoe moeten (orientatie). Beperkingen op het gebied van orientatie en mobiliteit behoren tot de belangrijkste problemen die voorkomen als gevolg van een visuele beperking en kunnen een grote invloed hebben op het dagelijks leven en de maatschappelijke participatie. Bij de vraag of blinde en slechtziende mensen zich zelfstandig kunnen verplaatsen en hun weg kunnen vinden spelen naast hun vaardigheden in orientatie en moblliteit ook de hiervoor beschikbare hulpmiddelen en de toegankelijkheid van de omgeving een essentiele rol. De studies die in dit proefschrift worden beschreven gaan in op twee relatief recente ontwikkelingen die direct gerelateerd zijn aan orientatie en mobiliteit van en toegankelijkheid voor blinde en slechtziende mensen. Een van deze ontwikkelingen is de komst van elektronische navigatiehulpmiddelen, zoals GPSapparatuur. Elektronische navigatiehulpmiddelen kunnen blinde en slechtziende mensen voorzien van reisinformatie, zoals de huidige positie en de richting naar de gewenste bestemming, die niet of nauwelijks verkregen kan worden zonder een normaal gezichtsvermogen en die kan helpen bij het orienteren en het vinden van een bestemming. Deze hulpmiddelen vergroten daarmee de mogelijkheden om zelfstandig te reizen in bekende en onbekende omgevingen. De andere ontwikkeling waar het onderzoek zich op richt betreft Shared Space, een relatieve nieuwe trend in het plannen en vormgeven van de openbare ruimte, waarbij het verblijfskarakter van straten en pleinen wordt benadrukt en voetgangers, fietsers en ander verkeer de ruimte met elkaar delen. Vaak wordt hierbij de gebruikelijke structuur van de straat (verkeerslichten, stoepranden, oversteekplaatsen) geminimaliseerd. The studies described in this dissertation are related to the ability of visually impaired people to independently find their way and move about, either within a building or at the street. Two relatively recent developments that have a direct impact on wayfinding for visually impaired people are addressed. One of these developments is the increasing availability of electronic travel aids for navigation (ETAs). Electronic travel aids supply visually impaired people with travel information that is not or hardly obtainable without the use of vision, increasing opportunities for those who want to travel independently in both familiar and unfamiliar places. The other development concerns Shared Space, a relatively new trend in environmental design. The particular environmental changes that are generally induced by Shared-Space design constitute a possible challenge to independent wayfinding for visually impaired individuals in these areas. Chapter 1 introduces these main topics and the associated research questions. Opportunities: Electronic travel aids The purpose of an ETA is to assist visually impaired individuals with orientation in the environment and to guide navigation towards a destination. For an ETA to be effective it should present information that meets the needs of the users. The studies described in Chapter 2 and 3 compared the effectiveness of different types of verbal information that ETAs can deliver to visually impaired users. The ETA that was used for these studied was the Groningen Indoor Route Information System (GIRlS), developed at the University Medical Center Groningen (UMCG). This indoor ETA functions with Radio Frequency Identification (RFID) beacons that are installed at decision pOints, destinations and landmarks in the public hallways of the UMCG. The visually impaired user carries a handheld device and automatically receives verbal messages on an earphone (that covers only one ear) when he or she approaches the beacons.