Een bijdrage aan de fytogynaekologie van vijf Salix species

In een soortenrijk geslacht als Salix moeten één of meer mechanismen werkzaam zijn die de diversiteit in stand houden. Bij de wilgen gebeurd dit door de kruisbestuiving die door de tweehuizigheid noodzakelijk wordt gemaakt. De vraag: Welk deel dragen windbestuiving en insectenbestuiving bij aan de totale bestuiving van een vijftal wilgensoorten? heeft tot het volgende experiment geleid: Takken van zaad leverende bomen werden met behulp van gaaskorven van insectenbestuiving uitgesloten. De zaadopbrengst van die katjes werd vergeleken met de opbrengst van katjes aan niet afgeschermde takken. Hieruit bleek dat een vroeg bloeiende soort als S. caprea L. voor 96% door insecten werd bestoven. In later bloeiende soorten zoals S. cinerea L. en S. repens L. dragen insecten voor respectievelijk 78% en 72% bij aan de bestuiving. Laat bloeiende soorten zoals S. alba L. en S. aurita L. worden voor achtereenvolgens 50% en 51% door windverstoven pollen bevrucht. De totale effectiviteit van de bestuiving ligt altijd rond de 50%. Mogelijk kan de verklaring voor deze verschijnselen gevonden worden in de bloeitijd die met de luchtvochtigheid gecorreleerd leek te zijn. Een oorzaak voor dit tweewegmechanisme zou er in gelegen kunnen zijn dat pioniersplanten als wilgen elke mogelijke bestuivingskans moeten benutten om de nageslacht leverende factor onder alle omstandigheden op peil te houden.