Traumamechanisme als risicofactor op complicaties bij kinderen metlicht traumatisch schedel-/hersenletsel : Waarde van het traumamechanisme bij de klinische beslisregels voor CT-hersenen en opname

Inleiding: Van de patiënten die zich in Nederland op de spoedeisende hulp (SEH) presenteren met licht traumatisch schedel-/hersenletsel (LTH) betreft het in 50 procent kinderen. Deze patiëntenpopulatie vormt, net als in de ons omringende landen, een grote belasting voor de gezondheidszorg. In het verleden is verhoudingsgewijs meer onderzoek gedaan bij volwassenen naar de indicatie tot het maken van een CT-hersenen of noodzaak tot opname. Het doel van deze studie is bepalen of het traumamechanisme van waarde is bij de huidige klinische beslisregels bij kinderen met LTH. Methode: Wij verrichtten een retrospectief dossieronderzoek naar alle kinderen met LTH die beoordeeld werden op de SEH van het Medisch Spectrum Twente in de periode 2009-2010. Hierbij werd een categoriale indeling opgesteld met de groepen licht, matig en ernstig traumamechanisme. Daarbij werden de uitkomstvariabelen opname, intracranieel letsel op de CT-hersenen, indicatie tot neurochirurgisch ingrijpen en medische interventie vergeleken. Subanalyses werden uitgevoerd voor 3 leeftijdscategorieën. Resultaten: Aan de inclusiecriteria voldeden 230 kinderen, waarvan 63.5% werd opgenomen, 27% een CT-hersenen onderging, 3.9% intracraniële afwijkingen op de CT-scan had en bij 1.7% een medische interventie geïndiceerd was. In geen enkele casus was neurochirurgisch ingrijpen geïndiceerd. Opname vond significant vaker plaats bij een ernstig traumamechanisme en de leeftijdscategorie < 2 jaar. Van de 9 patiënten met intracranieel letsel behoorden 8 tot de ernstige en 1 tot de matige traumacategorie. Conclusie: Een ernstig traumamechanisme is sterk geassocieerd met intracranieel letsel en opname. Daardoor is dit geschikt als objectief vast te stellen risicofactor voor complicaties op korte termijn bij LTH. Lichte en matige traumamechanismen zijn mogelijke criteria voor een expectatief beleid, bestaande uit kortdurende observatie of direct ontslag vanaf de SEH. Door bij deze twee categorieën af te zien van aanvullende diagnostiek, kan een reductie van mogelijk 50% van de CT-hersenen en 8.2-15.7% in opname worden bereikt. Background: In the Netherlands children account for 50% of all patients with mild traumatic brain injury (TBI) at the emergency department. This number of patients results in a great demand on medical healthcare. Most research concerning CT imaging and hospital admission focused on adults. The objective of this study is to investigate the injury mechanism as a complementary value to the clinical prediction rules for CT imaging and hospital admission in children. Methods: We performed a retrospective study which included all children with mild traumatic brain injury (TBI) at the emergency department of the Medisch Spectrum Twente hospital between January 2009 and December 2010. These patients were divided by injury mechanism into the categories mild, moderate and severe. These were compared with the outcome measures hospital admission, brain injury on CT, and neurosurgical or medical intervention. Subanalyses were performed for three age groups. Results: Of the 230 children, 63.5% were admitted, 27% underwent CT imaging of the brain, 3.9% had brain injury on CT and 1.7% needed medical intervention. Neurosurgical intervention was never required. Admission was associated with severe injury mechanisms and the age group < 2 years. Eight out of 9 patients with brain injury belonged to the severe and one to the moderate injury category. Conclusion: Severe injury mechanisms appear to be strongly associated with brain injury on CT and hospital admission. It is therefore a valuable prediction instrument in children with TBI. Mild and moderate injury mechanisms are possible indications for a short period of observation or discharge from the hospital. This could lead to a reduction of 50% in CT imaging and 8.2-15.7% in hospital admission.