Terug naar Berlijn

Geert van Istendael trok op 8 november 1989 naar Berlijn om, voor toen nog de BRT, een congres van de zieltogende SED te verslaan, de Oost-Duitse Communistische Partij. Dat er iets moest en ging veranderen in de DDR was toen voor iedereen al weken duidelijk. Maar tot ieders en ook Geerts eigen verbazing viel amper 24 uur na zijn aankomst de Muur en werd hij een geprivilegieerd getuige van één van de belangrijkste gebeurtenissen in Europa na de tweede wereldoorlog. In die nacht van 9 op 10 november trokken Oost-Duitsers massaal de grens over, de eerste stukken muur sneuvelden en toen begon een groot feest dat enkele dagen duurde. 20 jaar later keert Geert van Istendael terug naar de plekken waar hij als journalist het gebeuren versloeg. Hij probeert te begrijpen wat er toen gebeurde en gaat op zoek naar de sporen van de Muur, niet alleen fysiek maar vooral in de hoofden van de Oost-Berlijners (die Mauer im Kopf). Hij verkent de stad en spreekt met mensen die er destijds bij waren, slachtoffers van het DDR-regime en anderen, voor wie het na de Wende nooit meer echt goed is gekomen, of ook mensen die met enige weemoed terugkijken naar de periode vóór 1989 (zelfs al waren ze toen nog maar net geboren), bekende figuren maar ook heel gewone mensen die in '89 op de BRT hun eerste tv-optreden deden. Met hen bekijken we de beelden van toen opnieuw. Amper een jaar na de val van de Muur, werden Oost- en West-Duitsland herenigd. Maar helemaal verzoend zijn ze na 20 jaar nog niet, stelt Geert van Istendael vast. De meningen over het DDR-verleden, was het nu een misdadige staat of niet, staan scherp tegenover elkaar. Het Oosten heeft een zware prijs betaald voor de hereniging, de economie stuikte na 1989 in elkaar, 2 miljoen Oost-Duitsers zijn sindsdien naar het Westen getrokken om werk te zoeken. In het Oosten blijft de werkloosheid hoog en het heimwee naar de volledige werkgelegenheid in de DDR lijkt groter dan ooit.