Measuring executive functioning in schizophrenia: clinical implications

De laatste jaren worden in de psychiatrische diagnostiek steeds vaker neuropsychologische tests toegepast. Bij onder andere schizofrenie zijn cognitieve tekorten vastgesteld en de individuele patiënt wordt dan ook steeds vaker cognitief onderzocht. Neuropsychologische tests zijn oorspronkelijk ontwikkeld bij neurologische patiënten met structurele laesies. Nu deze methoden toegepast worden op patiënten waarbij functionele (dat wil zeggen neurochemische en fysiologische) afwijkingen in het brein op de voorgrond staan, wordt belangrijk te onderzoeken of de klassieke neuropsychologische test ook hier bruikbaar is, en zo ja, of de tests op dezelfde wijze geïnterpreteerd kan worden. In dit proefschrift wordt deze vraag met name wat betreft het gebied van de executieve functies (planning en regulatie) onderzocht. De aard van de cognitieve functiestoornissen bij schizofrenie en het meten van de tekorten in de executieve functies staan hierin centraal. Bij het testen van de executieve functies is het belangrijk om na te gaan of de tests bij schizofrenie hetzelfde meten als bij neurologische patiëntengroepen. Ook de relatie met de problemen in het sociaal functioneren komt aan bod: is het sociaal functioneren te voorspellen met bestaande cognitieve tests? Zie: Samenvatting.