Novel insights in the pathogenesis of renal interstitial damage during ACE inhibition : a role for ACE2 and the (pro)renin-receptor?

Het renine-angiotensine-aldosteron-systeem (RAAS) is een hormonaal systeem dat in belangrijke mate betrokken is bij de regulatie van bloeddruk en nierfunctie. Een overactief RAAS leidt tot hoge bloeddruk en is betrokken bij het ontstaan van hart- , vaat- en nierziekten. Het RAAS kan geremd worden door geneesmiddelen, zoals bijvoorbeeld ACE remmers. Deze middelen verlagen de bloeddruk, en bij nierpatiënten, ook het eiwitverlies in de urine. Door deze effecten beschermen ze tegen nierschade. Ondanks de gunstige effecten van ACE remmers treedt er toch vaak progressieve nierschade op. Dit proefschrift probeert een verklaring te vinden voor de voortgang van nierschade tijdens ACE remming. De dierexperimentele studies beschreven in dit proefschrift laten zien dat tijdens intensieve behandeling progressie van nierschade kan optreden, ondanks effectieve verlaging van het eiwitverlies in de urine. Deze nierschade hoeft niet perse het gevolg te zijn van de nierziekte zelf. Wij laten zien dat de behandeling met ACE remmers zelf mogelijk negatieve bijeffecten heeft. Of deze bijwerkingen ook bij patiënten aanwezig zijn, moet in de toekomst onderzocht worden. Tevens is het mechanisme ervan nog onduidelijk, maar mogelijk speelt een te sterke bloeddrukverlaging een rol. Kennis over nieuwe componenten binnen het RAAS, zoals ACE2 en de (pro)renine receptor, kunnen mogelijk een verklaring geven voor de tekortkomingen in de werking van ACE remmers. Al met al geeft dit onderzoek nieuwe aanknopingspunten voor verdere optimalisatie van nierbeschermende therapieën.