Samenwerking tussen huisarts en specialist - Wat vinden de patiënten en de dokters?

Het voornaamste doel van samenwerking tussen huisarts en specialist is de kwaliteit van de zorg voor de patiënt te garanderen. In dit proefschrift is onderzocht wat de ervaringen en voorkeuren zijn van patiënten, huisartsen en specialisten ten aanzien van deze samenwerking. Spreken over samenwerking is gemakkelijk, maar het vergt bijzonder veel inspanning om samenwerking daadwerkelijk tot stand te brengen. Veel nieuwe samenwerkingsvormen zijn dan ook mislukt. Daarom is onderzocht welke motieven dokters hebben om een nieuwe samenwerkingsvorm aan te gaan. De drie groepen zijn eerst kwalitatief (interviews) en later kwantitatief (vragenlijst) onderzocht. Er zijn twee vragenlijsten gevalideerd die de waardering van de samenwerking meten: de DOC vragenlijst (huisartsen en specialisten) en de CQ index Zorgketen (patiënten). Zowel huisartsen als specialisten hechten eraan het belang van de patiënt dienen, een persoonlijke band met elkaar te ontwikkelen en de medische kennis van de huisarts te vergroten. Voor huisartsen geldt voorts als motief het opbouwen van wederzijds respect en status en het vergroten van het inzicht van de specialist in de werkwijze en expertise van de huisarts. Voor de specialist is het verkleinen of vergroten van de toestroom van patiënten een belangrijk motief om samen te werken. Patiënten vinden het belangrijk dat zij vlot worden geholpen, voldoende informatie krijgen, het liefst op maat en dat zij serieus worden genomen. Specialisten vinden dat huisartsen telefonisch slecht bereikbaar zijn. Huisartsen en patiënten vinden dat de terugrapportage van de specialist te lang op zich laat wachten. Patiënten vinden dat de informatie bij ontslag uit het ziekenhuis moet worden verbeterd. De behoefte van patiënten aan informatie is heel wisselend. In tegenstelling tot wat huidige beleidsmakers vermoeden, staat het zelf kiezen binnen de gezondheidszorg niet hoog op de agenda van patiënten. Met het verstrekken van prestatiegegevens van verschillende zorginstellingen lijkt in de behoefte van slechts een beperkte groep patiënten met een beperkt aantal gezondheidsproblemen te worden voorzien.