Stapsgewijs literatuuronderwijs is leuker en boekt resultaat

'Wat is het perspectief van dit boek? Noem de motieven van de protagonist.' Dit soort vragen maakt het er voor middelbare scholieren niet altijd leuker op om Nederlandse boeken te lezen. Docenten schatten vaak het leesniveau te hoog in. Daardoor moeten leerlingen boeken lezen die ze eigenlijk niet begrijpen en opdrachten doen, waar ze weinig mee kunnen. In het literatuuronderwijs wordt er te weinig gekeken naar verschillen tussen leerlingen. Dat zegt onderzoeker Theo Witte van het Universitair Onderwijscentrum Groningen (UOCG). Leerlingen kunnen in drie jaar tijd veel meer vooruitgang boeken, als er rekening wordt gehouden met wat ze wel en niet weten en begrijpen. Als voorbeeld noemt hij de boekenlijst, waaruit leerlingen mogen kiezen. Die zegt ze soms net zoveel als een willekeurige pagina uit het telefoonboek. In Adams Appel doet Witte enkele aanbevelingen, die het voor zowel de docent als de leerling leuker en gemakkelijker moeten maken om stapsgewijs naar een hoger niveau te komen. Docente Monique Metzemaekers en haar VWO5-klas geven commentaar.