Essays on dynamic macroeconomics: the role of demographics and public capital

Onzekerheid over het moment van overlijden is door macro-economen altijd op een simpele wijze gemodelleerd: de kans op overlijden is constant, onafhankelijk van de leeftijd. In het eerste deel van zijn proefschrift ontwikkelt Ward Romp een macro-economisch model dat wel rekening houdt met een hogere kans op overlijden naarmate men ouder wordt. Met dit model analyseert hij de gevolgen van de vergrijzing op economische groei en het pensioen­stelsel. Romp onderzocht de rol van de demografische opbouw en verandering van de bevolking in de verdeling van baten en lasten over de bestaande en toekomstige generaties. Daarbij tracht hij antwoord te geven op vragen als: hoe kunnen we in macro-economische zin rekening houden met de link die bestaat tussen verschillende generaties? Wat zijn de effecten van vergrijzing op de economische groei, de pensioenleeftijd en het pensioenstelsel? Hoe kunnen we ons pensioenstelsel aanpassen om de kosten van vergrijzing te beperken en wat zijn de welvaartseffecten voor de verschillende generaties? Het blijkt onder andere dat de pensioensystemen in de meeste West-Europese landen nog steeds dusdanig zijn dat het voor een "nutmaximaliserend" rationeel individu optimaal is om met pensioen te gaan in het eerste jaar waarin aanspraak kan worden gemaakt op een pensioenuitkering. Verhoging van de pensioengerechtigde leeftijd is daarom het beste alternatief om de kosten van de vergrijzing op te vangen, concludeert Romp.