Success Rate of Pre-hospital Emergency Medical Service Personnel in Implementing Pre Hospital Trauma Life Support Guidelines on Traffic Accident Victims

SUMMARY: Objectives: Road traffic injuries are responsible for a vast number of trauma-related deaths in middle- and low-income countries. Pre-hospital emergency medical service (PHEMS) provides care and transports the injured patients from the scene of accident to the destined hospital. The PHEMS providers and paramedics were recently trained in the Pre Hospital Trauma Life Support (PHTLS) guidelines to improve the outcome of trauma patients in developing countries. We decided to carry out a study on the success rate of PHEMS personnel in implementing PHTLS guidelines at the scene of trauma. Methods: Severe trauma patients who had been transferred to the emergency department were included in the study. Evaluations included transfer time, airway management, spinal immobilization, external bleeding management, intravenous (IV) line access, and fluid therapy. All evaluations were performed by an expert emergency physician in the emergency department. Results: The mean response time was 17.87±9.1 minutes. The PHEMS personnel immobilized cervical spine in 60.4% of patients, out of whom 16.7% were not properly immobilized. Out of 99 (98%) cases of established IV line access by the PHEMS providers, 57% were satisfactory. Fluid therapy, which was carried out in 99 (98%) patients by the PHEMS personnel, was appropriate in 92% of the cases. Conclusions: PHEMS personnel need more education and supervising to provide services according to PHTLS guidelines. ÖZET: Amaç: Orta ve düşük gelirli ülkelerde travmayla ilişkili ölümlerin büyük bir bölümünden karayollarındaki trafik kazalarındaki yaralanmalar sorumludur. Hastane öncesi acil tıp ekibi (PHEMS) yaralı kişilere kaza yerinden gidilecek hastaneye kadar nakleder ve bu arada onlara tıbbi bakım sunar. Son zamanlarda gelişmekte olan ülkelerde acil tıbbi bakım ve tedaviyi üstlenenlerle tıp teknisyenleri travma hastalarından alınan sonuçları iyileştirme amacıyla Hastane Öncesi Travma Yaşam Desteği (PHTLS) kılavuz ilkeleri konusunda eğitilmektedir. Yaralanma mahallinde bu personele verilen eğitimin başarı oranına ilişkin bir çalışma yapmaya karar verdik. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya acil servise aktarılan ağır travma hastaları alındı. Hasta nakli sırasında geçen süre, hava yolu açılması, omurganın stabilize edilmesi, dış kanama tedavisi, intravenöz (IV) giriş yolu açılması ve sıvı tedavisi değerlendirildi. Değerlendirmelerin tümü acil servisteki acil tıp uzmanı tarafından gerçekleştirildi. Bulgular: Ortalama yanıt verme süresi 17.87±9.1 dakika idi. Acil tıp ekibi, hastaların %60.4'ünün boyun omurlarını stabilize etmiş olup bunların %16.7'si usulüne uygun biçimde gerçekleştirilmemişti. Acil tıp ekibi tarafından %57'si tatminkâr olmak üzere 99 (%98) yaralıya IV damar yolu açılmıştı. Yine 99 (%98) yaralıya verilen sıvı tedavisinin %92'si usulüne uygundu. Sonuç: Acil tıp ekibi, hastane öncesi acil bakım ilkelerine uygun hizmet vermesi için daha fazla eğitim ve denetimden geçmelidir. Key words: Pre-hospital emergency medical service, pre hospital trauma life support, trauma, Anahtar sözcükler: Hastane öncesi acil tıbbi hizmet, hastane öncesi travmada yaşam desteği, travm