Policy and practice in Bloemfontein1

In hierdie artikel word die toepassing van gender-sensitiwiteit in die Suid-Afrikaanse behuisingsbe-leidkonteks teen die agtergrond van internasionale veranderings rakende gender – en behuisingspara-digmas beoordeel. Die internasionale behuisingsbe-leid en ontwikkelingsparadigmas in ontwikkelende lande het sedert die Tweede Wêreldoorlog ‘n aantal fases deurloop. Behuisingsfases sluit staatsgedre-we behuising, selfhelpbehuising, makro-ekonomie-se hervorming en die instaatstellingbenadering in. Drie paradigmas het die genderteorie oorheers, naamlik Vroue in Ontwikkeling (VIO), Vroue en Ont-wikkeling (VEO) en Gender en Ontwikkeling (GEO). Die Suid-Afrikaanse lae-inkomstebehuisingsbeleid bevat beginselverklarings oor genderbillikheid, maar daar is slegs beperkte riglyne vir die imple-mentering van hierdie beginsels. Die artikel lewer teen hierdie agtergrond verslag oor die navorsing wat in die Mangaung Plaaslike Munisipaliteit (Bloemfontein) gedoen is oor hoe gendersensitief die implementering van die behuisingsbeleid is. Vier honderd en vyf vraelyste is in die proses voltooi, waarvan 50,6 % uit huishoudings met vroue aan die hoof. Die artikel opper in wese drie argumente: eer-stens, dat vrouens genoegsaam uit behuisingsvoor-siening voordeel geput het; tweedens, dat die be-leid se inkrementele aard nietemin nie altyd vroue bevoordeel nie; en in die laaste plek het huishou-dinge met sowel vroulike as manlike hoofde ‘n voor-keur uitgespreek vir ‘n kleiner huis met beter dien-ste